W Elektrze Măniuţiu dwie archaiczne kultury tworzą niesamowitą harmonię i zdecydowaną spójność. Mity świata antycznego przekazane zostają w śpiewach przodków z rejonu Muramaresz. Pytania Elektry stojącej w obliczu przeznaczenia osiągają zapierające w piersiach apogeum. Reżyser nakazuje nam rozważyć pragmatyczne codzienne sutuacje oraz oferuje możliwość doświadczenia katharsis.

Florica Ichim, România liberă

Elektra w reżyserii Mihai Măniuţiu jest spektaklem, który ukazuje, że tragizm nigdy nie przemija i zawsze przyjmuje postać nieubłaganego przeznaczenia. Połączenie tekstu greckiej tragedii i ludowej muzyki granej na żywo odnawia znaczenie mitu. Elektra i Orestes są marionetkami w rękach losu uwięzionymi przez hermetyczne społeczeństwo, którego członkowie stają się obserwatorami ich wypełniającego się przeznaczenia.